TINA, ik maak het uit

Lieve TINA,

Ik maak het uit. Onze relatie is ver over zijn houdbaarheidsdatum. We hebben mooie tijden beleefd. Maar hier houdt het op. Laat ons eerlijk zijn, TINA, je hebt een dure smaak en je bent veeleisend. Je hebt me veel welvaart bezorgd, lieve schat, maar onevenredig veel stress en kopzorgen. Ik kan dat alleen niet meer aan.

Ik heb je altijd graag gezien maar het gat in de begroting blijkt dubbel zo groot te zijn dan verwacht. Er gaan verregaande maatregelen moeten genomen worden. Opnieuw zien we je ware gelaat, TINA. “There Is No Alternative” . Saneren, Besparen, Inleveren.

Ik wil je niet kwetsen, TINA, maar er zijn negen gekende manieren om een economie in te richten. Er zijn er ongetwijfeld nog veel meer te bedenken. Waarom zijn wij hier bij ons dan beperkt tot “the school of Chicago” (monetarisme). Is er dan werkelijk geen alternatief?

We waren na WO2 zo goed bezig, lieveling, totdat je hebzucht zijn graaiende klauwen tentoon spreidde, ergens in de jaren zeventig, toen je nog zo mooi was.

Als kind zag ik de headlines constant in het nieuws. Rechtsboven het hoofd van Bavo Claes verscheen steevast een vakje met het woord CRISIS! Besparen, Saneren, Inleveren. Toch grappig dat je Crisis niet kan spellen zonder Isis. Maar dat terzijde.

Onze generatie heeft niets anders gekend, lieve TINA. Economische crisis is een vast item in ons leven en we reageren intussen schouderophalend op de berichtgeving. Onze baby-boemende ouders halen intussen herinneringen op aan betere tijden; Toen de meikevers in elke haag zaten en de kinderen nog gewassen werden in de zinken teil. Klink romantisch. Maar toen waren er echter nog wel zekerheden.

Generatie X en Y hebben vrede genomen met de onzekerheid. Ze gaan gelaten mee in de besparingsredenering. Want dat is toch logisch? Het zijn moeilijke tijden, meneer. We dragen graag ons steentje bij. Daar heb je hen van overtuigd, TINA. Dat heb je wel netjes voor elkaar. Bedankt om dat duidelijk te stellen, of is het eerder een patstelling?

Volgens de regels van het schaakspel kan de pion enkel schuin aanvallen. Zelfs de koning kan een machtsverheffing in graankorrels per vakje niet betalen want bij vakje 64 is zelfs zijn geld op. Moeten we de regels dan niet gewoon aanpassen, TINA? De spelregels zijn niet gebeiteld in ons DNA. Zo werkt het niet!

Wat dacht je bijvoorbeeld van helikoptergeld? Een alternatieve munt waarmee je niet kan betalen aan multinationals, maar wel bij alle slagers en bakkers? Wat dacht je van het basisinkomen? Wat dacht je ervan als geld-lobby’s verboden zouden zijn? Wat dacht je ervan als commerciële banken geen geld mogen uitgeven dat ze stiekem niet hebben? Waarom zouden we zelfstandigen niet ontslaan van overbodige administratie en kosten? Waarom zouden we democratie niet herbekijken, TINA? Kunnen we de goedgeïnformeerde burger jouw plaats niet laten innemen? Waarom zouden we publiek bezit niet omzetten in commons?

Ik aanvaard geen neen, TINA. Het ga je goed maar het is uit. Mijn nieuwe liefdes zijn OBI, LETS en WIR. Ja, ik ben volledig polygaam geworden. Laat dat duidelijk zijn. Ik sta aan het kruispunt en ik ga links, rechts en rechtdoor. Deal with it!

Veel succes op een andere planeet, TINA. De ring hou ik. Saturnus heeft er genoeg!

Lieve groeten
Aarde